Дар бораи барномаи таълимӣ
Барнома мутахассисонро омода мекунад, ки қодиранд бо низоъҳои ҳар сатҳ – аз маишӣ то байналмилалӣ – касбӣ кор кунанд. Дар ҷаҳони муосир, ки дар он зиддиятҳо тамоми соҳаҳои ҳаётро фаро мегиранд, чунин коршиносон махсусан талабот доранд. Хатмкунандагон омодагии мукаммал мегиранд, ки имкон медиҳад табиати низоъҳоро таҳлил кунанд, сабабҳои амиқи онҳоро муайян кунанд ва роҳҳои самарабахши ҳалли онҳоро пайдо кунанд. Онҳо методикаҳои муосири ташхис, техникаҳои музокирот ва медиатсияро аз худ мекунанд, омӯзиш мегиранд, ки чораҳои пешгирикунандаро таҳия кунанд. Таваҷҷуҳи махсус ба амалия дода мешавад: моделсозии ҳолатҳои воқеӣ, коркарди стратегияҳои музокирот, таҳияи лоиҳаҳо барои коҳиш додани ташаннуҷи иҷтимоӣ.