Дар бораи барномаи таълимӣ
Дар солҳои охир дар ҷаҳон ҳарчи бештар ҳолатҳои хатарноки иҷтимоӣ, табиӣ ва техногенӣ ба вуҷуд меоянд, ки ба вайроншавии саломатӣ ва фаъолияти ҳаётии одамон, бад шудани вазъи муҳити табиии атроф оварда мерасонанд. Ҳалли комплексии мушкилоти зикршударо хатмкунандагони ин самт таъмин мекунанд. Чунин таҳсилот омодагии асосии ҳамаҷонибаи магистронро дар фанҳои гуногуни илмӣ-амалӣ ва равоншиносӣ-педагогӣ медиҳад, ки барои ташаккули касбӣ дар соҳаи маориф ва амният, ташаккули рафтори бехатар дар ҳама гуна ҳолатҳои зиндагӣ заруранд.
Хатмкунандагон кӣ кор мекунанд?
Хатмкунандагон метавонанд дар ихтисосҳои зерин кор кунанд: — мутахассиси ҳифзи меҳнат; — муҳандис-эколог; — мутахассиси ташкилотҳои назоратӣ дар соҳаи ҳифзи меҳнат ва бехатарии сӯхтор; — мутахассис дар соҳаи ҳифзи меҳнат, бехатарии саноатӣ ва сӯхтор (гузарондани арзёбии махсуси шароити меҳнат, экспертизаи бехатарии меҳнат, омӯзиш оид ба бехатарии сӯхтор ва ғайра). Хатмкунандагони магистратура дар ин самт метавонанд бо масъалаҳои таъмини бехатарӣ дар истеҳсолот, бехатарии саноатӣ, бехатарии сӯхтор, бехатарии экологӣ машғул шаванд. Бо сабаби он ки давлат ба масъалаҳои ҳифзи меҳнат дар корхона ва амнияти истеҳсолӣ диққати махсус медиҳад.
